امارات، نامه رسان یا میانجی؟ | چرا ابوظبی نامه ترامپ را به ایران رساند؟
رویداد ۲۴| خدیجه غبیشاوی: روزنامه فرامنطقهای العرب در گزارشی به تحلیل اقدام اخیر امارات در رساندن نامه ترامپ به ایران پرداخته و مینویسد: سخنگوی وزارت امور خارجه و رسانه دولتی ایران روز چهارشنبه اعلام کردند که انور قرقاش، مشاور دیپلماتیک شیخ محمد بن زاید آل نهیان، رئیسجمهور امارات، پیام دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا را به مقامات ایرانی ابلاغ کرده است.
این موضوع نشان میدهد که امارات ممکن است کانال ارتباطی آینده آمریکا با ایران برای دستیابی به توافقی جدید بین تهران و واشنگتن در مورد برنامه هستهای تهران باشد.
اتکای دولت ترامپ به امارات متحده عربی به عنوان کانالی برای ارتباط با ایرانی ها، آن را به عنوان یک بازیگر منطقهای قابل اعتماد هم برای ایالات متحده و هم برای ایران معرفی میکند.
العرب با اشاره به اینکه امارات یکی از شرکای اصلی واشنگتن در خاورمیانه است و روابط خوبی با تهران دارد، مینویسد: علیرغم سردی روابط که ممکن است مشخصه روابط دوجانبه تهران و ابوظبی در گذشته باشد، اما روابط تجاری بین دو کشور همچنان قوی باقی مانده است.
آنچه نقش امارات را بهعنوان کانال ارتباطی بین واشنگتن و تهران و انتقال پیشنهادات تقویت میکند، نبود طرف منطقهای دیگری است که برای این مأموریت صلاحیت داشته باشد، بهویژه، چون این کشور بر کاهش تنشهایی که با اظهارات و واکنشهای متقابل افزایش مییابد، تمرکز دارد و همچنین بر نرم کردن مواضع در مسائل اختلافی بهطور سیاسی تأکید دارد. مرحلهای که قبل از میانجیگری برای دستیابی به توافقی جدید در رابطه با برنامه هستهای ایران بر روی ویرانههای توافق ۲۰۱۵، قرار دارد.
بدیهی است که عربستان سعودی به دلایل متعدد در این فهرست قرار ندارد، از جمله مشغول بودن ریاض به پایان دادن به مداخله خود در یمن، مأموریتی که هرگونه دخالت در روابط میان واشنگتن و تهران، که ممکن است به تنش در رابطه با حوثیها بینجامد و روند حلوفصل سیاسی مورد نظر ریاض را مختل کند، برای آن قابلتحمل نیست. همچنین این در حالی است که عربستان میخواهد خود را برای سایر امور، بهویژه تکمیل پروژههای عظیم و میزبانی رویدادهای بزرگی مانند اکسپو ۲۰۳۰ و جام جهانی فوتبال ۲۰۳۴، آماده کند.
همچنین، عربستان سعودی ممکن است توقع داشته باشد که نقشی فراتر از یک واسطهی انتقال پیامها ایفا کند، آن هم در زمانی که هنوز مشخص نیست آیا ترامپ بهدنبال یک میانجی است یا صرفاً یک پیامرسان. این موضوعی است که قضاوت دربارهی آن پیش از آنکه محتوای پیامی که مقام اماراتی به مقامات ایرانی تحویل داده است، مشخص شود، زود باشد.
در مورد قطر نیز، ترامپ به دنبال آن نیست که همه تخم مرغهای خود را در یک سبد بگذارد و دوحه را برای میانجیگری در موضوع غزه حفظ کرده است. دوحه اساساً دور از ایران نیست و بر سر میز مذاکره غزه حضور دارد.
از سوی دیگر، اما انتقال پیام ترامپ از سوی قرقاش به تهران به این معنا نیست که ابوظبی به خاطر خود میانجیگری به دنبال ایفای نقش میانجی است. باید منتظر واکنش ایرانیها باشد تا تصمیم بگیرد که آیا این نقش را ادامه دهد یا از انجام آن دست بکشد.
اماراتیها مشتاق کاهش تنش در منطقه هستند، اما کاهش تنش در چارچوب تمهیدات و تضمینهای گستردهتر و نه بر اساس بازگشت به بحران هر زمان که ایران بخواهد.
العرب در ادامه مینویسد: پیام قرقاش به ایرانیان این فرصت را به تهران میدهد تا در پی زیانهایی که در عرصههای مختلف تاکنون متحمل شده است، اولین گام را برای شکستن انزوای خود بردارد. پاسخ مثبت به این پیام همچنین میتواند موضع تندرو ترامپ در قبال تهران را کاهش دهد و فشار حداکثری دولت او و همچنین تهدیدات اسرائیل را کاهش دهد.
شاید دفعه بعدی شیخ فجیره امارات نامه سوم بیاورد. از نخست وزیر ژاپن تا دبی. 
